كرم ابريشم

خالی بودم و با آمدنت جام قلبم چه دلخواه لبریز میشود از شراب عشقت و من دلواپس تلنگر نگاهیکه نشکند  این جام شراب را وآنگاه که دستانت چون پیچکی میشود تا بزداید دلواپسی نگاهم را و وجودم که هست میشوداز مستی آغوش تو نفس در نفس  كرم ابريشم ...

                          هرم زمستانِ تبدار                 عطر بهاری خموده و نمناک                 گذراز زمهریر تابستانی بیتاب                   پائیزیِ نگاهی تنیده در برهوت نیاز              و تصویری مانده در رویایی کاغذی                         نشسته بر امواج باد                              رها و آزاد                                                        كرم ابريشم ...

هیچ نیست و نبود شاید نمیشود كرم ابريشم ...